1.ความหมายของภาษาซี
- ภาษาซี (C Programming Language) คือ
ภาษาคอมพิวเตอร์ใช้สำหรับพัฒนาโปรแกรมทั่วไป
ถูกพัฒนาครั้งแรกเพื่อใช้เป็นภาษาสำหรับพัฒนาระบบปฏิบัติการยูนิกซ์ ( Unix Opearating System) แทนภาษาแอสเซมบลี
ซึ่งเป็นภาษาระดับต่ำที่สามารถกระทำในระบบฮาร์ดแวร์ได้ด้วยความรวดเร็ว
แต่จุดอ่อนของภาษาแอซเซมบลีก็คือความยุ่งยากในการโปรแกรม ความเป็นเฉพาะตัว
และความแตกต่างกันไปในแต่ละเครื่อง เดนนิส ริตชี (Dennis Ritchie) จึงได้คิดค้นพัฒนาภาษาใหม่นี้ขึ้นมาเมื่อประมาณต้นปี ค.ศ. 1970 โดยการรวบรวมเอาจุดเด่นของแต่ละภาษาระดับสูงผนวกเข้ากับภาษาระดับต่ำ
เรียกชื่อว่า ภาษาซี
2.โครงสร้างของโปรแกรมภาษาซี
-
โปรแกรมในภาษาซีทุกโปรแกรมจะประกอบด้วยฟังก์ชันอย่างน้อย หนึ่งฟังก์ชัน คือ
ฟังก์ชัน main โดยโปรแกรมภาษาซีจะเริ่มทำงานที่ฟังก์ชัน
main ก่อน ในแต่ละฟังก์ชันจะประกอบด้วย
1. Function Heading ประกอบด้วยชื่อฟังก์ชัน
และอาจมีรายการของ argument (บางคนเรียก parameter)
อยู่ในวงเล็บ
2. Variable Declaration ส่วนประกาศตัวแปร สำหรับภาษาซี
ตัวแปรหรือค่าคงที่ทุกตัว ที่ใช้ในโปรแกรมจะต้องมีการประกาศก่อนว่าจะใช้งานอย่างไร
จะเก็บค่าในรูปแบบใดเช่น interger หรือ real
number
3. Compound Statements ส่วนของประโยคคำสั่งต่างๆ
ซึ่งแบ่งเป็นประโยคเชิงซ้อน (compound statement)
กับ ประโยคนิพจน์ (expression
statment) โดยประโยคเชิงซ้อนจะอยู่ภายในวงเล็บปีกกาคู่หนึ่ง {
และ } โดยในหนึ่งประโยคเชิงซ้อน
จะมีประโยคนิพจน์ที่แยกจากกันด้วยเครื่องหมาย semicolon
(;) หลายๆ ประโยครวมกัน และ
อาจมีวงเล็บปีกกาใส่ประโยคเชิงซ้อนย่อยเข้าไปอีกได้
3.ตังอย่างโปรแกรมภาษาซี
- โค้ดภาษาซี รับค่าตัวเลขแล้วเปรียบเทียบหาค่าที่มากที่สุด (Maximum)
http://www.comscidev.com/
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น